Torasik Çıkış Sendromu-5

Kötü duruş ve TOS gelişimi. Kötü duruş ve postur bozukluğu, torasik çıkış sendromunun (TOS) gelişimine katkıda bulunan bir faktör olabilir. Kötü duruş, torasik çıkıştaki sinirlerin ve kan damarlarının sıkışmasına neden olabilir ve TOS semptomlarına yol açabilir. TOS’a yol açabilecek zayıf duruş örnekleri şunları içerir:

1. Eğilme: Eğilme veya kambur durma, omuzların öne doğru yuvarlanmasına neden olabilir, bu da torasik çıkıştaki sinirleri ve kan damarlarını sıkıştırabilir.
2. Yuvarlak omuzlar: Yuvarlak omuzlar ayrıca torasik çıkışta basıya neden olabilir ve TOS semptomlarına katkıda bulunur.
3. İleri baş duruşu: Baş çok önde tutulduğunda, boyun kasları gerilebilir ve bu da torasik çıkışta kompresyona neden olabilir.
4. Uzun süre oturmak: Bilgisayar masasında oturmak gibi kötü duruşla uzun süre oturmak da TOS gelişimine katkıda bulunabilir.

TOS gelişimini önlemek için iyi bir duruş sürdürmek önemlidir. TOS semptomlarınız varsa ve kötü duruşun katkıda bulunan bir faktör olabileceğinden şüpheleniyorsanız, torasik çıkışta daha fazla sıkışmayı önlemek için tıbbi yardım almanız ve duruşunuzda ve günlük aktivitelerinizde değişiklikler yapmanız önemlidir.

Hamilelik TOS’a neden olabilir

Hamilelik, bazı kadınlarda torasik çıkış sendromunun (TOS) gelişimine katkıda bulunan bir faktör olabilir. Hamilelik sırasında meydana gelen fiziksel değişiklikler, torasik çıkıştaki sinirlerin ve kan damarlarının sıkışmasına neden olarak TOS semptomlarına yol açabilir. TOS’a katkıda bulunabilecek gebelikle ilgili faktörlerin örnekleri şunları içerir:

1. Kilo alımı: Hamilelik sırasında kadınlar tipik olarak kilo alırlar ve bu da torasik çıkıştaki sinirler ve kan damarları üzerinde artan baskı oluşturabilir.
2. Duruş değişiklikleri: Bebek büyüdükçe, kadınlar değişen ağırlık merkezlerine uyum sağlamak için duruşlarını değiştirebilirler, bu da kötü duruşa ve torasik çıkışta kompresyona yol açabilir.
3. Şişlik: Şişlik, hamileliğin yaygın bir belirtisidir ve kollarda, omuzlarda ve boyunda şişlik, torasik çıkışta kompresyona katkıda bulunabilir.
4. Hormonal değişiklikler: Hamilelik sırasındaki hormonal değişiklikler vücuttaki kasları ve bağları etkileyerek torasik çıkışta kompresyona katkıda bulunabilir.

Kollarda veya ellerde ağrı veya uyuşma gibi TOS semptomları yaşayan hamile kadınların tıbbi yardım alması önemlidir. Bazı durumlarda, semptomları yönetmek için fizik tedavi veya değiştirilmiş aktivite gibi konservatif tedaviler önerilebilir.

Tümörler TOS’a neden olabilir

Tümörler, torasik çıkış sendromunun (TOS) nadir fakat ciddi bir nedeni olabilir. Torasik çıkış bölgesindeki tümörler, sinirlere ve kan damarlarına baskı uygulayarak TOS semptomlarına yol açabilir. TOS’a neden olabilecek tümör örnekleri şunları içerir:

1. Pancoast tümörleri: Bunlar, akciğerin tepesinde gelişen ve torasik çıkış da dahil olmak üzere yakın dokulara yayılabilen bir tür akciğer kanseridir. Bu tümörler, sinirlerin ve kan damarlarının sıkışmasına neden olarak TOS semptomlarına yol açabilir.
2. Nörofibromlar: Bunlar sinir dokusundan gelişen ve torasik çıkış da dahil olmak üzere vücudun herhangi bir yerinde ortaya çıkabilen tümörlerdir. Torasik çıkışta ortaya çıktıklarında, sinirlere ve kan damarlarına bası yaparak TOS semptomlarına yol açabilirler.
3. Hematomlar: Bir hematom, bir yaralanma veya ameliyattan sonra dokularda oluşabilen bir kan topluluğudur. Torasik çıkışta bir hematom gelişirse, sinirlere ve kan damarlarına baskı uygulayarak TOS semptomlarına yol açabilir.

TOS semptomlarınız varsa, özellikle kanser öykünüz varsa veya torasik çıkış bölgesinde bir yaralanma yaşadıysanız, tıbbi yardım almanız önemlidir. Bir sağlık uzmanı, belirtilerinizin altında yatan nedeni belirlemek ve uygun tedaviyi önermek için kapsamlı bir değerlendirme yapabilir.

Pancoast tümörleri ve TOS

Pancoast tümörleri, torasik çıkışa yakın konumlarından dolayı torasik çıkış sendromuna (TOS) neden olabilen bir akciğer kanseri türüdür. Bu tümörler tipik olarak akciğerin üst kısmında bulunur ve torasik çıkıştan geçen sinirler ve kan damarları dahil olmak üzere yakındaki dokulara yayılabilir.

Pancoast tümörleriyle ilişkili TOS semptomları, omuz, kol veya eldeki ağrının yanı sıra etkilenen uzuvda uyuşma, karıncalanma veya zayıflığı içerebilir. Ağrı şiddetli olabilir ve geleneksel ağrı kesici ilaçlarla yönetilmesi zor olabilir. Diğer semptomlar arasında ses kısıklığı, yutma güçlüğü ve öksürme kan sayılabilir.

Pancoast tümörleriyle ilişkili TOS’un teşhisi tipik olarak tümörün yerini ve boyutunu belirlemek için göğüs röntgeni, BT taramaları veya MRI taramaları gibi görüntüleme çalışmalarını içerir. Akciğer kanseri tanısını doğrulamak için tümör dokusunun biyopsisi de gerekli olabilir.

Pancoast tümörleri ile ilişkili TOS tedavisi tipik olarak tümörü çıkarmak için kemoterapi, radyasyon tedavisi ve ameliyatın bir kombinasyonunu içerir. Bazı durumlarda, torasik çıkıştaki sinirler ve kan damarları üzerindeki baskıyı azaltmak için birinci kaburganın bir kısmının çıkarılması ameliyatı da gerekli olabilir.

Genel olarak, Pancoast tümörleriyle ilişkili TOS’un tedavisi ve yönetimi, onkologlar, göğüs hastalıkları uzmanları ve göğüs cerrahları da dahil olmak üzere bir sağlık profesyonelleri ekibini içeren multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Erken teşhis ve tedavi, bu durumdaki bireyler için sonuçları ve yaşam kalitesini iyileştirebilir.

Nörofibromlar ve TOS

Nörofibromlar sinir dokusundan gelişebilen iyi huylu tümörlerdir ve bazı durumlarda göğüs çıkışındaki sinirleri veya kan damarlarını sıkıştırarak torasik çıkış sendromuna (TOS) neden olabilirler. Nörofibromlar genellikle tümörlerin vücuttaki sinirlerde büyümesine neden olan genetik bir hastalık olan nörofibromatozis ile ilişkilidir.

Nörofibromlarla ilişkili TOS semptomları, etkilenen uzuvda ağrı, uyuşma, karıncalanma veya zayıflığın yanı sıra kas atrofisi ve cilt rengi veya sıcaklığındaki değişiklikleri içerebilir. Bazı durumlarda, tümörler görünür veya elle hissedilebilir.

Nörofibromlarla ilişkili TOS’un teşhisi tipik olarak, tümörlerin yerini ve kapsamını belirlemek için MRI veya CT taramaları gibi görüntüleme çalışmalarını içerir. Teşhisi doğrulamak için tümör dokusunun biyopsisi de gerekli olabilir.

Nörofibromlarla ilişkili TOS’un tedavisi, tümörlerin boyutuna ve konumuna bağlıdır ve tümörleri çıkarmak veya etkilenen sinirler veya kan damarları üzerindeki baskıyı azaltmak için ameliyatı içerebilir. Bazı durumlarda, tümörleri küçültmek için radyasyon tedavisi veya kemoterapi gerekebilir.

Genel olarak, nörofibromlarla ilişkili TOS’un tedavisi ve yönetimi, nörologlar, beyin cerrahları ve onkologlar dahil olmak üzere bir sağlık uzmanları ekibini içeren multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Erken teşhis ve tedavi, bu durumdaki bireyler için sonuçları ve yaşam kalitesini iyileştirebilir.

Hematomlar ve TOS

Hematomlar veya kan damarlarının dışındaki kan koleksiyonları, torasik çıkıştaki sinirleri veya kan damarlarını sıkıştırarak potansiyel olarak torasik çıkış sendromuna (TOS) neden olabilir. Hematomlara travma veya yaralanma, ameliyat veya kanın pıhtılaşmasını etkileyen bazı tıbbi durumlar neden olabilir.

Hematomlarla ilişkili TOS semptomları, etkilenen bölgede ağrı, şişme ve morarmanın yanı sıra etkilenen uzuvda uyuşma, karıncalanma veya zayıflığı içerebilir. Bazı durumlarda, hematom görünür veya elle hissedilebilir.

Hematomlarla ilişkili TOS’un teşhisi tipik olarak hematomun yerini ve kapsamını belirlemek için ultrason, CT taramaları veya MRI taramaları gibi görüntüleme çalışmalarını içerir. 

Hematomlarla ilişkili TOS’un tedavisi hematomun boyutuna ve konumuna bağlıdır ve hematomun boşaltılmasını, kompresyon tedavisini veya etkilenen sinirler veya kan damarları üzerindeki baskıyı azaltmak için ameliyatı içerebilir.

Genel olarak, hematomlarla ilişkili TOS’un tedavisi ve yönetimi, radyologlar, hematologlar ve cerrahlar dahil olmak üzere bir sağlık profesyonelleri ekibini içeren multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Erken teşhis ve tedavi, bu durumdaki bireyler için sonuçları ve yaşam kalitesini iyileştirebilir.

Nörojenik TOS Bulguları ve Belirtileri

Nörojenik torasik çıkış sendromu (TOS), göğüs çıkışındaki sinirler sıkıştığında veya tahriş olduğunda ortaya çıkan ve etkilenen uzuvda ağrı, uyuşma, karıncalanma veya halsizlik gibi semptomlara yol açan bir durumdur. Aşağıdakiler, nörojenik TOS ile ilişkili bazı yaygın bulgular ve işaretlerdir:

1. Zayıflık: Nörojenik TOS’lu hastalar, özellikle nesneleri kavramaya çalışırken veya ince motor becerileri gerektiren aktiviteler gerçekleştirirken, etkilenen uzuvda zayıflık yaşayabilir.
2. Atrofi: Torasik çıkıştaki sinirlerin kronik sıkışması, özellikle el ve önkol kaslarında kas erimesine ve atrofiye yol açabilir.
3. Duyusal değişiklikler: Hastalar, etkilenen uzuvda uyuşma, karıncalanma veya yanma hissi gibi duyusal değişiklikler yaşayabilir. Bu semptomlar geceleri veya belirli hareketlerle daha kötü olabilir.
4. Pozitif Tinel belirtisi: Bu, sinir tahrişi veya sıkışmasının bir işaretidir ve etkilenen sinire basınç uygulandığında karıncalanma veya şok benzeri bir his ile karakterizedir.
5. Pozitif Phalen testi: Bu test, bazı hastalarda nörojenik TOS semptomlarını yeniden üretebilen medyan siniri sıkıştırmak için bileği 60 saniye esnetmeyi içerir.
6. Pozitif Adson testi: Bu test, hasta başını çevirirken ve bazı hastalarda nörojenik TOS semptomlarını yeniden üretebilen boynunu uzatırken radyal nabzı ölçmeyi içerir.
7. Duruşla ilgili semptomlar: Nörojenik TOS semptomları, hasta kolunu yüksekte veya kaçırılmış bir pozisyonda tuttuğunda veya başını öne eğdiğinde daha kötü olabilir.

Nörojenik TOS’un teşhisi tipik olarak fizik muayene, görüntüleme çalışmaları ve sinir iletim testlerinin bir kombinasyonunu içerir. Tedavi, etkilenen sinirlerin sıkışmasını veya tahrişini gidermek için fizik tedavi, ilaçlar veya ameliyatı içerebilir.